U kobiet młodych, bez żadnych wcześniej rozpoznawanych chorób serca, w późnym okresie ciąży lub już w połogu może wystąpić rzadka, ale groźna choroba – kardiomiopatia połogowa. W tej zagrażającej życiu chorobie, objawy, które są takie same jak w niewydolności serca, pojawiają się w ostatnim miesiącu ciąży lub w czasie pierwszych 5 miesięcy po porodzie. Bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie tej choroby, ponieważ nakazuje ono natychmiastową hospitalizację i specjalistyczne leczenie kobiety. Śmiertelność w kardiomiopatii połogowej waha się bowiem od 7 do aż 50%.
Czynniki, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko wystąpienia tego powikłania, to: ciąża mnoga, cięcie cesarskie, nadciśnienie tętnicze w ciąży, karmienie piersią, wiek matki>30lat, otyłość lub niedożywienie matki, uzależnienie od alkoholu, rodzinne obciążenie tą chorobą, wielorództwo.
Objawy, które skłaniają do podejrzewania tej choroby występują pod koniec ciąży lub w pierwszych 5 miesiącach połogu. Niestety są one podobne do tych, które zwykle dokuczają kobietom w tym okresie. W przypadku kardiomiopatii połogowej mają one większe nasilenie. A są to:
- duszność;
-ograniczenie tolerancji wysiłku;
-uporczywe kołatania serca;
-obrzęki kończyn dolnych.
Potwierdzenie bądź wykluczenie tej choroby wymaga wykonania badania echokardiograficznego serca. Echokardiografia jest obecnie uważana za najważniejsze badanie diagnostyczne, które pozwala również na prognozowanie przebiegu choroby. Wczesne rozpoznanie choroby poprzez właśnie wykonanie badania echa serca jest kluczowe dla szybkiego wdrożenia intensywnego leczenia i poprawy rokowania pacjentki.
Na obrazie poniżej istotnie upośledzona funkcja lewej komory u pacjentki z kardiomiopatią połogową – EF 27% przy normie >50%.
autor: kardziolog, dr n. med. Beata Uziębło-Życzkowska